Onze rums

De Geest in de fles 

Als 14-jarige ging ik naar een gezin in Normandië om Frans te leren. Ik kwam op een typische Normandische boerderij terecht. Niet dat het van mij verwacht werd, maar vanaf de eerste dag hielp ik op de boerderij: koeien melken, stallen uitmesten, de oogst van stro en hooi binnenhalen. Ik was terecht gekomen in een bijzonder warm en joviaal gezin. Jean, Monique en 3 kinderen (Denis, Benoît en Sophie). We werkten samen heel hard en met heel veel plezier.

Ik ging eieren zoeken in de hooischuur, leerde er met de tractor rijden en… ik leerde cider en calvados kennen. Ik zag hoe de appels met een grote molen werden geplet; het zoete sap stroomde in een immense ton. Van die ton mocht ik dan rechtstreeks cider tappen die ’s middags en ’s avonds bij het eten als dorstlesser werd geserveerd. 

Op zondag kwam de oude Calvados boven. Die had minstens 20 jaar gerijpt in een koele schuur op hun boerderij. Dat waren magische momenten; ik kan de geur en smaak nog steeds oproepen. Misschien ook omdat ik, terwijl ik dit schrijf, nip van een authentieke Calvados van de boerderij.

Ik zie Jean nog lachen terwijl ik als 14-jarige de eerste slok Calvados nam en proesterig trachtte te verbergen dat de drank toch wel sterk was. Vier jaar na elkaar mocht ik daar de zomervakantie doorbrengen. Later ben ik vele malen teruggegaan. De laatste maal was in augustus 2020. Jean is eind 2020 overleden op 87-jarige leeftijd. 

Door de smaak- en geurervaring, maar minstens evenzeer door de authenticiteit, eenvoud en enorme warmte van het gezin Robillard, werd dit voor altijd in mijn geheugen gegrift – en in mijn hart gesloten. 

Met deze smaak in gedachten ben ik zelf beginnen experimenteren met verschillende smaken en rijpingen van rum. Ik heb ondertussen 2 awards met de rums die ik zelf maakte. Ik draag ze met heel veel liefde aan hen op!

Dank u Jean, Monique, Denis, Benoît en Sophie voor de meest onvergetelijke momenten uit mijn jeugd.

Ludwig